ГІСТАРЫЧНАЯ ЗАБУДОВА ВУЛІЦЫ ІНТЭРНАЦЫЯНАЛЬНАЯ
БУДЫНАК № 14
ДОМ НЕВАХА ГРЫНГАЎЗА
Графічная рэканструкцыя фасада дома Грынгаўза паводле чарцяжа 1885 года. ТДА “Басталія” 2017 год
У XIX стагоддзі на гэтым зямельным пляцы існавала драўляная і мураваная забудова, якая належала мінскім мяшчанам Радштэйнам.
Фрагмент плана Мінска 1910 года. Пазначана места дзе размешчаны зямельны пляц, які належыў мяшчанам Радштэйнам.
У 1877 годзе яны прадалі свой пляц з будынкамі мешчаніну Гілелю Вечарэвіну. Гэтыя будынкі былі значна пашкоджаны падчас вялікага пажару 1881 года. Пасля пажару Вечарэвін ўзгадніў у Мінскай гарадской управе праект на ўзнаўленне свайго мураванага двухпавярховага дома з надбудовай трэцяга паверха.
У 1885 годзе новы ўладальнік пляца купец Невах Грынгаўз з боку Турэмнай вуліцы пачаў будаўніцтва новага вялікага мураванага дома, якое было цалкам скончана ў 1886 годзе.
Чарцёж фасада па праекту 1885 года па заказе Неваха Грынгаўза.
Гэта было прамавугольнае ў плане двухпавярховае збудаванне, накрытае двухсхільным дахам. Сіметрычны па кампазіцыі галоўны фасад, які фланкіравалі лапаткі з рустам і філёнгамі, быў падзелены на 2 ярусы прафіляванай цягай. У цэнтры будынка знаходзілася шырокая праязная арка, перакрытая скляпеннямі. Абапал аркі былі выкананы такія ж самыя лапаткі, як на вуглах будынка. Аконныя і дзвярныя праёмы першага паверха прамавугольныя, на другім паверсе — лучковыя з сандрыкамі. На другім паверсе знаходзіліся два балконы з металічнымі кратамі. Адначасова на тэрыторыі пляца быў пабудаваны вялікі двухпавярховы флігель, а таксама комплекс гаспадарчых пабудоў.
Схема двара. Архіўны дакумент ХІХ стагоддзя
У 1894 годзе гэтыя будынкі набыў мінскі банкір Леапольд Лур’е. Паводле інвентарызацыі 1910 года ўсе памяшканні ў доме Лур’е выкарыстоўваліся пад жылыя кватэры (у будынку было 6 кватэр).
Пасля 1920 года будынак быў нацыяналізаваны і выкарыстоўваўся пад камунальныя кватэры. У 1920—1930-я гады ў былым доме Грынгаўза дабудаваны трэці паверх, які да 1941 года не быў атынкаваны.
У гады Другой сусветнай вайны будынак не пацярпеў. Пасля вайны быў атынкаваны трэці паверх будынка і часткова зменена яго планіроўка, а таксама закладзены дзвярныя праёмы з боку вуліцы.
Вуліца Інтэрнацыянальная. Трэці будынак з левага боку – былы дом Грынгаўза. Надбудаваны трэці паверх. Фота сярэдзіны ХХ стагоддзя.
Да канца XX стагоддзя былы дом Грынгаўза выкарыстоўваўся пад жылыя кватэры.
Фасад дома №14. Праект рэканструкцыі. Канец ХХ стагоддзя